Dla was to awantura. Dla mnie to gra, stawką w ...
Dla was to awantura. Dla mnie to gra, stawką w której jest przetrwanie.
Prawdopodobieństwo, że zranimy wszechświat, jest takie samo jak to, że mu pomożemy, a nie możemy zrobić ani jednego, ani drugiego.
Na starość życie staje się trochę monotonne. Śmierć będzie czymś nowym.
Nie potrzeba uczenia się lecz oduczenia się, nie talentu lecz odwagi.
Ludzie mają w zwyczaju
z całego serca wierzyć w fikcję,
żeby móc ignorować prawdę,
której nie potrafią zaakceptować.
Lepiej uniewinnić dziesięciu winnych niż ukarać niewinnego.
Wszyscy żyjemy w czymś w rodzaju nieprzerwanego snu.
Chyba naprawdę trzeba o sobie zapomnieć, żeby móc siebie odzyskać.
Ludzie zawsze przyrzekają, a potem zamiast spełniać obietnice, wypowiadają kolejne. Wszystko dlatego, że by sobie przypomnieć, trzeba coś powiedzieć. Tylko to pomaga. Przypominać sobie.
Ano cóż, paskudny otacza nas świat -
mruknął wreszcie. - Ale to nie powód, byśmy
wszyscy paskudnieli. Dobra nam trzeba.
Sztuka życia polega na tym, aby doświadczać radości z małych rzeczy. Zauważać detaily i nauczyć się cieszyć tym, co mamy, zamiast ciągle dążyć do posiadania więcej.