Zawsze uważałem, że nie można naprawdę się zgubić, jeśli się ...

 Niegdyś duch był bogiem, potem przedzierzgnął się w człowieka, dziś staje się motłochem.

 Nasza historia się zakończyła, ale
nasz podróż trwa. Ponieważ zawsze
będziemy żyć na krawędzi, aż do śmierci.

 W naturze rzeczy leży, że ci, którzy zbawiają świat przed pewnym zniszczeniem, nie otrzymują wielkich nagród.

 Piętnaście minut po czwartej wszystko wydaje się możliwe. Absolutnie wszystko.

 Umysł jest ogrodem.

 Czasami szkło skrzy się mocniej od brylantów, bo bardziej musi się wykazać.

 Zawsze łatwiej zrzucić ciężar na cudze barki.

 (...) kto raz ustąpi, ustępuje już zawsze.

 Ale kiedy straciłam nawet tę odrobinę nadziei, która zdążyła we mnie zakiełkować, wszystko wydawało mi się niemożliwe do zrealizowania.

 Doliny piękne zostawmy szczęśliwym.