
Kochać i czekać - to gorsze niż zostać zranionym w ...
Kochać i czekać - to gorsze niż zostać zranionym w bitwie.
Stanę się zgorzkniały i stracę zaufanie do ludzi, bo zawiódł mnie jeden człowiek.
(...) bez litości posyłając na dno pozbawione balastu wiedzy młode łódeczki rozumu.
Miłość to nic innego, jak pragnienie wspólnego przeżywania każdego dnia
i wzbogacania się dzięki poznawaniu różnic nas dzielących.
Ludzie potrafią przymknąć oczy na
bardzo wiele rzeczy, byle tylko uniknąć
wybrania kogoś, kogo nie mają ochoty oglądać na jakimś stanowisku.
Wymykają mi się słowa, jakich umysł jeszcze nie zaakceptował.
Ja czuję się u siebie tam, gdzie jestem obca.
Ano cóż, paskudny otacza nas świat -
mruknął wreszcie. - Ale to nie powód, byśmy
wszyscy paskudnieli. Dobra nam trzeba.
Tacy młodzi - powiedział
w końcu - a z tak wieloma toczą bój.
Wtem dotarło do mnie, że film wcale
się nie urwał. Jego akcja toczyła się dalej.
Życie to nie jest szereg odtrąconych możliwości, lecz szereg podjętych prób. Przeciwności dolę, braku albo straty można przekuć w cierpliwość. Omiot napięty ich siłą staje się twierdzą.