Stałam się samotną wyspą. Spustoszoną wojną ziemią, na której nic ...

 Z prochu powstałeś
i w proch się obrócisz. Kupiono cię na wyprzedaży i na wyprzedaż powrócisz.

 Wspinamy się w góry, bo doliny są pełne cmentarzy.

 Tylko wielkiego
człowieka stać na przeprosiny.

 -Oskarżała mnie, że kocham sam siebie. Jakże bym mógł? Za dużo o sobie wiem.

 Ludzie zazwyczaj twierdzą, że woleliby umrzeć zimą, żyjąc pośród śniegu, niż na słońcu na pustyni, ale nie mówią tak po przeżyciu obu.

 Jestem więc rodzajem środka pobudzającego, człowiek nigdy nie wie, do czego się jeszcze kiedyś przyda.

 Świat jest komiczny dla tych,
którzy myślą, a tragiczny dla tych, co czują.

 Jak łatwo nam poczuć się tą jedyną i jakież zdziwienie, kiedy się nią być przestaje.

 Nie jestem pewien, czy cię kocham, czy cię nienawidzę. Tylko jedno jest pewne, że zawsze gdy o tobie myślę, przestaję myśleć o sobie.

 Wpadamy z krzykiem w życie i nie mamy wyboru, musimy je przeżyć do cholernego końca.