Żeby żyć, kaskaderem trzeba być.

 Kiedy ma się wroga
dobrze znać jego zwyczaje.

 Nie jesteś w stanie wszystkiego naprawić. Nikt nie jest i nigdy nikt nie będzie.

 Bary i cmentarze pękają w szwach od niezastąpionych przyjaciół.

 Nie mówił więc nic, ale serce jego łkało jak dziecko, które płacze ze strachu i samotności w mrocznej, pustej komnacie.

 Ten człowiek był zupełnie inny. Wyglądał jak posłaniec samego Szatana.

 Życie zaczyna się dopiero
jesienią, kiedy robi się chłodniej.

 Jej serce, przed chwilą pełne radości, stało się teraz zimne i ciężkie jak z ołowiu.

 Może zamiast myśleć o tym, czego ci brakuje, skupisz się na tym, co masz w zasięgu ręki?

 Czyż to nie ironiczne, że moje rany
tak strasznie wyglądają, a jednak są
znacznie mniej bolesne i groźne niż te
niewidzialne, które ty w sobie nosisz.

 Przyjaciel to ktoś, kto pomoże Ci wstać, jeśli się potkniesz o życie.