Nie lubię początków i końców.
Wolałabym wiecznie dryfować gdzieś pośrodku. Najgorsze w tym konkretnym końcu i początku jest to, że po raz pierwszy w życiu nie mam pojęcia dokąd zmierzam.
Jeśli czegoś nie widać, to lepiej żeby w ogóle tam nie zaglądać.
Można oszukać czas, ale on
w końcu zawsze z nami wygrywa.
Na nowo uczymy się,co robic,żeby miec jakieś zajęcie.
Są rzeczy, których się nie wie. I tylko się wierzy.
Przyjaźń wcale nie jest nienaruszalną
więzią. Jest raczej jak olbrzymia, piaszczysta
wydma, pozornie potężna i trwała, ale
pewnego dnia budzisz się, a jej już nie ma.
Choroba to poważna rzecz, to chwila prawdy. Nie można już nic przed sobą ukrywać
Nie zapomina się, ale jednak znosi się łatwiej.
Uznajemy zwyczajne
akty męstwa, odwagę,
która każe jednej osobie stanąć w obronie drugiej.
Smakował życie jak łyk wina pociągnięty prosto z butelki.
Żyliśmy w świecie krwi i chwały, dla której krew przelewano.
