Nie lubię początków i końców.
Wolałabym wiecznie dryfować gdzieś pośrodku. Najgorsze w tym konkretnym końcu i początku jest to, że po raz pierwszy w życiu nie mam pojęcia dokąd zmierzam.
Zło boli najbardziej i najmocniej dotyka tego, kto je w sobie trzyma.
Człowiek jest tylko człowiekiem, gdy ukierunkowuje swój wysiłek na osiągnięcie niemożliwego. Wtedy zaczyna żyć, naprawdę żyć.
Padnie za wiele kłamstw, a potem nagle
nie ma już prawdy, do której można wrócić.
Codziennie patrz na świat, jakbyś oglądał go po raz pierwszy.
Tylko martwi wychodzą z tego bez szwanku.
(...) znów przypłynęła do mnie fala wielkiej tęsknoty za tobą i od kilku dni paraliżuje mnie i nie daje o niczym innym myśleć. Tu kiedyś wypadł mi talerz z rąk, bo nagle zjawiłeś się w moich oczach. A wczoraj, wyobraź sobie, założyłam bluzkę na lewą stronę. I przecież przeglądałam się w lustrze przed wyjściem. Ale jakbym nie widziała w nim siebie.
Wielkie marzenia pozwalały uporać się z rzeczywistością.
Przyjaciel to ktoś, kto choć na chwilę umie oderwać wzrok od
siebie samego, aby spojrzeć na
mnie. Uważnie. Życzliwie. Łagodnie.
Nigdy nie ufaj gatunkowi, który się uśmiecha. Na pewno coś knuje.
Odpowiedź na swoje pytanie poznasz
wtedy, gdy nie będziesz już musiał go zadawać
