...lecz w tym, w czym jedni widzieli abstrakcję, inni widzieli ...

 I znów poszedł biedaczysko, po szerokim szukać świecie tego, co jest bardzo blisko.

 Całe moje życie stanowi jeden wielki
wysiłek, by uciec przed banałem egzystencji.

 Prawdę można ujrzeć wyłącznie oczami śmierci.

 - Francisco, jaki człowiek jest najbardziej zdemoralizowany?
- Ten, który nie ma celu.

 Nic nie jest zupełną prawdą.

 Nieważne, jak wysoko będziesz latał. Na końcu, w nocy, jak tylko zgaśnie gościnne światło, wrócisz do siebie samego – cichego, samotnego, pustego.

 Tak wiele mnie nauczyła. I nadal uczy mnie tak wiele. Nauczyła mnie kwestionować. I nigdy nie żałować.

 (...) to nie ważne, co się tam śniło pięknego, przebudzenie było straszne.

 Jakież dziwne znaczenia przybierały słowa.

 W każdej podróży jest kropla śmierci.