Czasu nie można dostać. Ale można go dzielić.

 Można założyć maskę, pod którą inni nic nie zobaczą.

 (...) najprawdziwsze szczęście unosi się na powierzchni kryjącego się pod nim smutku.

 Czasem jednak musimy
robić rzeczy, których nie chcemy.

 Kiedy jakąś tyranię przyjmie się za normalność, tyrania odnosi druzgocące zwycięstwo.

 Ludzie zazwyczaj twierdzą, że woleliby umrzeć zimą, żyjąc pośród śniegu, niż na słońcu na pustyni, ale nie mówią tak po przeżyciu obu.

 Gdzie byśmy nie byli, zawsze do przodu, a tam diabeł wciąż się śmieje.

 Boję się częściowych palantów. Kompletnych palantów zjadam na śniadanie.

 Wpuszczenie innych do swojego
życia może być trudne, pozwolenie im
na to, by się naprawdę zbliżyć. Czasami
samotność wydaje się bezpieczniejsza.

 Człowiek niewiele myśli o krzywdzie, jeśli jej nie ucierpi, a kiedy mu ono się przydarzy, zawsze jest gotów odmówić jej rozpaczy, nienawiści i zbroi przeciw niej.

 Tajemnica, którą się dzielimy, przestaje być tajemnicą.