Mam już wszędzie siniaki, tak się biję z myślami.

 Uwielbiam odważnych i uczciwych ludzi - tak łatwo się nimi manipuluje.

 Nie wystarcza, że zdania są dobre, dobre powinno być też to, co się z nimi robi.

 Czy myślał pan kiedyś o tym, że wszystko jest monstrualną maszynką do szycia, która szyć może tylko jeden, zawsze ten sam szew, a który my nazywamy Czasem?

 Chyba w żadnym innym uczuciu
ludzie nie mijają się tak często, jak w
tym. W gęstwinie słów, gestów, spojrzeń
najtrudniej odnaleźć te, które są potrzebne.

 Rozbić jest łatwo, uświadamiam sobie. Prawdziwą sztuką jest scalić.

 Jestem otoczony ludźmi, a czuję się samotny.

 Czasami rodzice potrafią naprawdę uprzykrzyć człowiekowi życie.

 Przepadam za prostymi przyjemnościami. Są one ostatnią przystanią ludzi skomplikowanych.

 Nie miałam pojęcia, jaka powinna
być miłość, ale podejrzewałam, że nie
chodzi o to, że człowiek czuje się przy kimś swobodnie, ani nawet że czuje się zrozumiany. Od tego ma się przyjaciół. Zakochanie to ekscytacja, wyzwanie
i uczucie, jakby serce chciało
wyskoczyć z piersi.

 Wszyscy od czasu do czasu bywamy
niemili. Wszyscy robimy rzeczy, które
bardzo chcielibyśmy cofnąć. Te żale
stają się częścią tego, kim jesteśmy, wraz
ze wszystkim innym. Jeśli ktoś próbuje to
zmienić, to tak, jakby chciał gonić chmury.