Wypaliłam cała paczke Silk Catów w akcie autodestrukcyjnej rozpaczy egzystencjalnej.

 Nie ma nic gorszego, jak kiedy zamieszaniu ulegnie umysł prosty i nieskomplikowany.

 Czasem wyjściem z
przepaści nie jest wspinanie się na górę.

 Nic tak nie plami kobiety jak atrament.

 Są takie miejsca i takie czasy, kiedy bycie nikim przynosi większy zaszczyt niż bycie kimś.

 Nadszedł czas, żebym przestała się zamartwiać i zastanawiać, jak to się wszystko skończy. Nadszedł czas, żeby nauczyć się cieszyć z tego, co mam - zanim nastąpi kolejna zmiana.

 Słowa mi się zmęczyły.

 Chodź, siądziemy i
będziemy nienawidzili ludzi.

 Panowanie nad życiem innych stanowiło wystarczający powód, by nadal egzystować.

 Jak przestać czuć upokorzenie, przestać cierpieć?

 To po prostu tak, jakby nam z nieba spadły odpowiedzi na pytania, których jeszcze nie umiemy zadać.