Człowiek potrzebuje miejsca, do którego mógłby należeć. Mniej lub bardziej.
Człowiek potrzebuje miejsca, do
którego mógłby należeć. Mniej lub bardziej.
Gdy tak myślę, to tak rozpaczliwie tęsknię za Tobą, że chce mi się płakać. I nie jestem pewien, czy z tego smutku, że tak tęsknię, czy z tej radości, że mogę tęsknić.
Młodość jest jedynym dobrem godnym posiadania.
Ale serce ma własny rozum i robi, co chce, zwłaszcza kiedy umiera.
W końcu sukces kocha świadków, porażka zaś nie może bez nich istnieć.
Kiedy mówimy o miłości, jesteśmy jak astronomowie, którzy z rękoma złożonymi na oczach starają się opisać gwiazdy, których światła nie zdołali jeszcze do nich dotrzeć.
Życie to nie jest szereg odtrąconych możliwości, lecz szereg podjętych prób. Przeciwności dolę, braku albo straty można przekuć w cierpliwość. Omiot napięty ich siłą staje się twierdzą.
Ale taki już jest człowiek: ceni naprawdę tylko to, czego nie ma.
Nic nie trwa wiecznie, nikt nie jest zupełnie wolny.
Czuł zmęczenie tęsknotą.
(...) zdolność do zabijania jest fundamentalna dla każdego zdrowego człowieka.