Najdłużej trwa zawsze ta sekunda, która zwiastuje nadchodzącą zgrozę.

 Ten, kto naprawdę umie kochać, umie i nienawidzić.

 A ci, którzy nie potrafią obronić swoich kobiet, tronu też raczej nie obronią.

 Każdy z nas umiera, tak jak zawsze umierali. Nikt nie jest wieczny. Młodzi nie zrozumieją tego, aż dojdą do naszego wieku, a wtedy będzie już za późno.

 Stuknie furtka, załomoce serce (...)

 Gdzieś w środku, na dnie duszy, wyrosła we mnie myśl, że skoro już spostrzegłem, że nie jestem tym, za co siebie uważałem, to teraz powinienem poszukać prawdziwego „ja”. Przyznam, że w głębi siebie poczułem jakieś wytchnienie. To zrozumienie przyniosło mi ulgę.

 W naturze rzeczy leży, że ci, którzy zbawiają świat przed pewnym zniszczeniem, nie otrzymują wielkich nagród.

 Ludzie nie pamiętają tego, co mówisz czy robisz, ale jakie uczucia w nich wzbudzasz.

 Każdy krok wymaga decyzji, czy masz jeszcze siłę walczyć, czy już się poddajesz.

 Kamienie i wspomnienia trwają wiecznie.

 Za każdym razem, gdy Eliana dotykała piórem strony, szukała swojej tożsamości.