Jedną rzeczą, jakiej uczy rozpacz, jest konieczność działania.

 Zamknę oczy i się poddam. Cudownie jest się poddać.

 Wygrana to pokonanie samego siebie, własnego ciała, ograniczeń i obaw. Wygrana oznacza zmianę snu w rzeczywistość.

 Szara strefa pomiędzy tak a nie. Milczenie.

 Jeśli większość jest o czymś
przekonana, to wcale nie znaczy, iż ma rację.

 Życie jest jak płótno, na którym można malować. Koloruję go swoimi myślami, działaniami i słowami. Zawsze staram się wypełniać je tęczowymi barwami, ale czasem nieuchronnie dodaję szarości. Taka jest niestety natura bycia człowiekiem.

 Cudze nieszczęścia pomagają ukoić własne cierpienie.

 Największą rozkoszą nie jest sam seks, ale pasja, która mu towarzyszy. Wtedy seks tylko uzupełnia taniec miłości, lecz nigdy nie jest istotą sprawy.

 Nigdy nie przyszło mi do głowy, że nieobecność może zajmować tyle miejsca, znacznie więcej niż obecność.

 Czasami ludzie się nie odzywają dlatego, że nie mają nic sobie do powiedzenia, a czasem dlatego, że mają aż nazbyt wiele.

 Nie myśl na zapas i pocieszaj się, wiedząc, że żaden człowiek nie żyje wiecznie.