(...) zdolność do zabijania jest fundamentalna dla każdego zdrowego człowieka.

 (...) kiedy myślisz, że już nic się nie da zrobić, musisz pomyśleć jeszcze raz.

 Dopóki starczy światła, nie zapomnę, a kiedy nastanie ciemność, też będę pamiętać.

 -Gdybyś zabrała mi pieniądze i kupiła mi za nie raj, to ja bym się cieszył. A to właśnie zrobiłaś.

 Kiedy jest najciemniej,
wtedy błyska znowu nadzieja.

 Czasem to co człowiek zje, stanowi jedyną wartość całego dnia.

 Gdy jest się żywym, większość czasu spędza się na wybaczaniu innym, natomiast w obliczu śmierci należy wybaczyć sobie.

 Bo zło zewnętrzne jest uwolnionym złem wewnętrznym.

 Uczucia to kolory duszy. Są
cudowne i niezwykłe. Bez nich

świat staje się bezbarwny i ponury.

 Myślisz sobie: Nigdy. Myślisz:
Nie ja. Lecz jesteśmy zdolni do tego, czego się najmniej spodziewamy.

 Tak to już bywa, że kiedy
człowiek ucieka przed swoim
strachem, może się przekonać, że
zdąża jedynie skrótem na jego spotkanie.