(...) zdolność do zabijania jest fundamentalna dla każdego zdrowego człowieka.

 Dla pewnego rodzaju ludzi miłość
zaczyna się od czegoś zupełnie drobnego, od głupstwa. Albo nie zaczyna się wcale.

 Bóg daje nam miłość: coś do kochania wypożycza nam.

 W pośpiechu nie docenia się cudów.

 (...) wystarczy zapomnieć o sobie i kochać bliźnich, by osiągnąć spokój, szczęście i piękno.

 Nie ma nic gorszego niż człowiek, który nie może zdecydować się, czego naprawdę chce. Będzie mącił i mieszał w Twoim życiu. Będzie bawił się i grał emocjami. Jedną chwilę będziesz dla niego „całym światem”, a inną totalnie nikim. Zrobi Ci taką karuzelę emocjonalną, że dopiero, gdy się faktycznie od niego uwolnisz, zrozumiesz jak bardzo przez ten cały czas nasyfił Ci w głowie. (Rafał Wicijowski, fragment z książki ŻYJESZ TYLKO RAZ)

 Człowiek za długo żyje, jakkolwiek wszyscy uważają że za krótko

 Życie jednak zamyka czasem rozdziały, czy tego chcemy, czy nie.

 Zdobywanie wiedzy jest nieustającą przygodą na granicy niepewności.

 Wspomnienia... Tylko one ci kiedyś pozostaną, gdy już przeżyjesz swoje życie.

 Najwięcej rzeczy tracimy, gdy uważamy je za stracone.