Nawet w złamanym sercu może mieszkać miłość.

 Wszyscy tęsknimy do rodzinnego domu, a jednocześnie pragniemy się od niego uwolnić.

 Jedna forma zarazy przenosi się szybciej od wirusa, pomyślała. Strach.

 „Lepiej się rozstać. W każdej sprawie ludzkiej istnieje krąg, którego nie powinno się przekraczać. Lepiej odejść i ocalić chociażby wspomnienia. Szacunek. Godność. To mimo wszystko nie są takie głupie sprawy, jakby się zdawało.

 Im mniej ludzie o tobie wiedzą,
tym mniejsze ryzyko, że cię zranią. To jeden ze sposobów na uniknięcie strat i zniszczeń.

 Przyjaciele przychodzą i odchodzą, a rodzina zawsze zostaje.

 Jesteśmy niewolnikami miłości i to, kto zostanie nam przydzielony do kochania, to loteria.

 Kto kłamie, ten dociera do prawdy!

 Najcenniejsze, co inni mogą nam ofiarować, to czas - jego wartość wyznacza śmierć.

 Kocham i jestem kochany. To wszystko. Takie proste, takie skomplikowane.

 Gdyby łatwo było być
dobrym, wszyscy by tacy byli.