Rozbić jest łatwo, uświadamiam sobie. Prawdziwą sztuką jest scalić.
Poza tym warto żyć chwilą, choć często chce się własne serce odłożyć do lodówki.
Nigdy siebie nie zrozumiem. To niesamowite,że ludzie mogą być tacy słabi - myślę o sobie i o nim.
Trzeba strasznie dużo przeżyć, żeby dało się powiedzieć: "to nic".
Poranek jakby oklapł i postanowił trwać kilka lat.
Ale czy ktoś kiedyś powiedział, że życie jest zwyczajne?
Miłość na śmierć nie umiera.
Im mniej ludzie o tobie wiedzą,
tym mniejsze ryzyko, że cię zranią. To jeden ze sposobów na uniknięcie strat i zniszczeń.
Idziesz naprzód, naprzód, aż w końcu dojdziesz do siebie. Dopiero wtedy zrozumiesz, jak bardzo byłeś blisko i jak daleko musiałeś pójść.
Zaczynam pojmować, że jedno życie to zdecydowanie za mało.
