-Co robiłaś wieczorem?
-Siedziałam i gapiłam się w zegar, aż wydawało mi się, że już mogę do ciebie zadzwonić, żeby nie wyszło, że za bardzo mi zależy.
-A ty co robiłeś?
-Siedziałem i czekałem na twój telefon i zastanawiałem się, co powiedzieć, żeby nie wyszło, że za bardzo mi zależy.
Samotność we dwoje bywa trudniejsza, niż przebudzenie w pustym łóżku.
Właśnie w taką noc łatwiej zrozumieć czyjś dramat.
Rozbić jest łatwo, uświadamiam
sobie. Prawdziwą sztuką jest scalić.
Miejsce, w którym ludzka wrażliwość na zranienie i kruchość są na porządku dziennym.
Jeśli dostało się gwiazdkę z nieba, czy wypada jeszcze pożądać słońca?
Bądź tym, za kogo ma cię twój pies.
Zarzuty można odeprzeć, pretensje zbagatelizować, za obrazę przeprosić. Na obojętność jednak nie ma rady.
Każdy jest kowalem swojego losu. Nie mogę liczyć na to, że uszczęśliwią mnie inni ludzie.
Niekiedy spotykamy ludzi zupełnie nam obcych, którymi zaczynamy się interesować od pierwszego wejrzenia, jakoś raptownie, znienacka, za nim choć słowem się do nich odezwiemy.
Najcenniejsze, co inni mogą nam ofiarować, to czas - jego wartość wyznacza śmierć.
