Kiedy osoba, którą kochasz umiera, zabiera ze sobą część ciebie.

 (...) strach jest okropny, ale bezsilność jeszcze gorsza.

 Każdy umysł jest kosmosem.

 Jedenasta wieczorem przyszła
i minęła. Maszerowaliśmy dalej.
Kilka godzin później spojrzałam na
zegarek. Było dwanaście po jedenastej.

 Miłość przychodzi sama (...) Wszystko inne wymaga czasu. Powinniśmy o tym pamiętać.

 [...] zaczęli już rozumieć, że mnie się nie da zrozumieć.

 Może zakochani wcale nie powinni patrzeć
na ziemię? Ziemia oznacza rzeczywistość, a rzeczywistość frustracje, nieprzewidziane choroby, śmierć, morderstwa i wszelkie inne tragedie. Kochankowie powinni patrzeć w
niebo, bo tylko tam ich piękne złudzenia
nie mogą być podeptane.

 Łatwiej jest przekonać innych o swojej urodzie, jeśli samemu nie
ma się co do niej wątpliwości.
Lustra mają jednak nieprzyjemny
zwyczaj przekazywania prawdy.

 Nie chcę zniszczyć ci życia.

 Wiele razy chciałem Ci się wytłumaczyć,
ale jakoś nie umiałem. Pisałem listy
i darłem je. No, ale to oczywiste, że
człowiek nie umie wytłumaczyć innym
tego, czego sam dokładnie nie rozumie.

 Nasze życie zawsze wyraża bogactwo naszych myśli i uczuć. To, czym jesteśmy w środku, zawsze jest wiernie odzwierciedlone w naszym świecie zewnętrzny, naszemu światu dającym takie same wartości, jakie my sami do niego wniesiemy.