I pomyślała, że wiara też wymaga zaufania i samozaparcia.

 Człowiek nigdzie naprawdę nie był, póki nie wróci do domu.

 Żeby przeżyć, decydujemy się na współpracę. Na wzajemną akceptację.

 Ten, kto nie mówi o swoich zmarłych, nie zazna spokoju.

 Docierasz do półmetka życia i nagle zdajesz
sobie sprawę, że nie zrobiłeś tego, co zamierzałeś,
nie stałeś się tym, kim chciałeś zostać.

 Nie, nie twoja. To moja
historia. Ty tylko w niej występujesz.

 Żeby w pełni zaznać życia, człowiek powinien umierać każdego dnia.

 Poezja to choroba świata, gorączka rzeczywistości.

 Wojownikowi światła nie wystarcza, że akceptuje to, czym jest. Zanurza się w własnej duszy, odkrywa, że ma odwagę, jakiej nie podejrzewał, zdolność do walki i cierpienia, których by nigdy nie oczekiwał. W końcu zrozumiał, że jest o wiele lepszy i silniejszy, niż przypuszczał.

 Słowa. Tylko słowa. Wielka magia narodzona z kruchych dźwięków. Kiedy dobrze się nad tym zastanowić, niemożliwe staje się zrozumienie, jak potężne są właśnie one. Słowa są zdolne do przekształcenia rzeczywistości, do jej kształtowania, do jej tworzenia. Przez słowa niemalże wszystko staje się możliwe.

 Wypatruje dziś znaków na niebie
dlaczego wciąż tęsknię do Ciebie