Dzieło sztuki jest tajemnicą, której żaden rozum nie może ogarnąć.

 Można kochać kogoś bez wzajemności, dopóki jest wart uczucia. Dopóki zasługuje na miłość.

 Jakim cudem może człowiek
wiedzieć, co zrobi, póki nie przyjdzie co
do czego. Nie sposób z góry to przewidzieć.

 Bo zło zewnętrzne jest uwolnionym złem wewnętrznym.

 Wspomnienia są jak linia na piasku. Im dalej idziesz, tym jest wątlejsza i mniej widzialna. Aż wreszcie nie ma niczego, jedynie gładki piach
i czarna dziura nicości, z której wyszedłeś.

 Nigdy nie jest się biednym, jeśli ma się coś do kochania.

 Zabobony, podobnie jak miłość, potrzebują czasu, by urosnąć.

 Życie przeważnie jest smutne. A zaraz potem się umiera.

 - Wybij sobie złe myśli z głowy - powiedział jej - Będziesz szczęśliwa.

 Szata nie zdobi człowieka, ale swoje robi.

 Jeśli boisz się przeszłości i ukrywasz się przed nią, to znaczy, że stanowi ona część twojej teraźniejszości.