Człowiek potrafi chyba wymyślić wspomnienia, jeżeli tylko bardzo tego chce.

 Jeśli nosisz w sobie magię, powinieneś
chronić ją przez całe życie, bo kiedy raz
pozwolisz jej zniknąć, już nigdy nie powróci.

 Kiedy się zakochasz, nic, co było wcześniej, nie jest już ważne, żadne wcześniejsze relacje cię nie interesują, nic nie może cię zatrzymać.

 Przystosowanie jest tylko metodą, w żadnym wypadku nie celem.

 Część miłości do drugiego
człowieka: trzeba z czegoś zrezygnować. Czasem
trzeba nawet zrezygnować
z niego samego.

 I to poczucie prostej drogi, którego nie
traci się, nawet kiedy ścieżka staje się kręta.

 Życie uczy niewielu rzeczy
oprócz tej jednej. Nie ma drogi powrotu.

 Jesteśmy tym, kogo
udajemy, i dlatego musimy bardzo uważać, kogo udajemy.

 Oboje jesteśmy mało towarzyscy i
niezbyt gadatliwi, chyba że spodziewamy się
powiedzieć coś, co zadziwi całe towarzystwo i
zyska rangę wiekopomnej sentencji.

 Obietnice mają wartość tylko dla tych, którzy w nie wierzą.

 Bywają chwile, kiedy z determinacją i energią musimy ruszyć naprzód, ale także bywają momenty, gdy powinniśmy się zatrzymać, zaczekać, popatrzeć, posłuchać i uczyć się.