Wszystko jest prawdą ukrytą w zręcznych słowach.

 Wybaczenie to nie zapomnienie. Chodzi w nim o to, żeby puścić czyjeś gardło...

 Kiedyś powiedziała: ,,Zdjęcie to sekret w sekrecie. Im więcej opowiada, tym mniej się wie".

 Dlaczego tak bardzo boimy się w otwarty sposób mówić o uczuciach? Nie zdradzamy, co nas boli. Nawet przed tymi, których kochamy. A przecież chyba zależy nam na sobie? Zapominamy, że słowa nie służą tylko temu, by ranić. Są po to, by nas jeszcze bardziej do siebie zbliżać. By pomóc rozwiązać konflikty i nieporozumienia. Często zasypiamy przytuleni do niedopowiedzeń. Nie dbamy o to, by rozplątać negatywne emocje. Brak czasu, brak ochoty, brak zrozumienia. Czy to ma sens? Żadnego. 

 Zauważyłam ze to nie ból osłabł ,
tylko raczej ja sama stałam się silniejsza.

 Kto abstrakcyjnie kocha całą
ludzkość, kocha prawie zawsze samego siebie.

 Nic tak człowieka nie prześladuje jak słowa, których nie wypowiedział.

 Jedynymi ograniczeniami w twoim życiu są te, które sam sobie narzucasz.

 Geniusz i szaleństwo
często leżą bardzo blisko siebie.

 Kiedy cierpienie osiąga pewien poziom, przelewa się czara i wtedy pojawia się radość.

 U mnie arogant natychmiast pozna sam, jak arogancja smakuje.