Ja także kiedy odejdę może w ciemności zaświecę.

 Każdy człowiek z twórczym usposobieniem musi pragnąć zmian.

 Nie można ocalić życia, dopóki się go straci.

 Dopóki starczy światła, nie zapomnę, a kiedy nastanie ciemność, też będę pamiętać.

 Nie ma winy, bo kara jest nagrodą.

 W naturze nie ma nic zbędnego, wszystko ma swoje miejsce i znaczenie. I trzeba ją tylko obserwować, by zrozumieć, jak wiele można się od niej nauczyć.

 Wojownikowi światła nie wystarcza, że akceptuje to, czym jest. Zanurza się w własnej duszy, odkrywa, że ma odwagę, jakiej nie podejrzewał, zdolność do walki i cierpienia, których by nigdy nie oczekiwał. W końcu zrozumiał, że jest o wiele lepszy i silniejszy, niż przypuszczał.

 W grze, jaką prowadzimy, nie możemy
odnieść zwycięstwa. Ale niektóre przegrane
są mimo wszystko lepsze od innych.

 Współczucie upośledza myślenie.

 Nie lubię początków i końców.
Wolałabym wiecznie dryfować gdzieś pośrodku. Najgorsze w tym konkretnym końcu i początku jest to, że po raz pierwszy w życiu nie mam pojęcia dokąd zmierzam.

 Nie wygrasz. Logika nie ma żadnej mocy, kiedy jej terytorium naruszyli poganie.