Kochać tak, jak starzec kocha pieniądze; mocno, ale bez apetytu.

 Za przyszłość płaci się teraźniejszością.

 I myślał, że mimo tego wszystkiego co zrobił i czego nie zrobił, mimo swojej niewdzięczności, swojego niezrozumienia, niewiedzy, błędów, jego życie było pełne piękna.

 Nic tak człowieka nie prześladuje jak słowa, których nie wypowiedział.

 Wraca się jedynie do tych, których się
kocha. Nie wraca się tam, gdzie jest się
tylko kochanym. Wraca się wyłącznie do
tych, których się kocha. Albo nie wraca się
nigdzie i do nikogo. Po prostu jedzie się dalej.

 Po prostu jesień: dużo piękna, trochę smutku.

 Moja jedyna ambicja jest nie być niczym. mam wrażenie, że to najrozsądniejsze.

 Nie lekceważ cudu łez. One mogą być uzdrawiającymi wodami i strumieniem radości. Czasami są najlepszymi słowami, jakie potrafi wypowiedzieć serce.

 Człowiek jest nie tylko istotą rozumującą, ale też, a może przede wszystkim, istotą czującą, a emocje, niewidzialne struktury naszego wnętrza, mają tak samo realną i namacalną moc, jak fizyczność naszego ciała.

 Starzy jesteśmy wtedy, kiedy większość ludzi wolałaby, żebyśmy już nie żyli.

 Być może istnieje granica rozpaczy, jaką znieść może ludzkie serce.