Lubię deszcz, bo pada na wszystkich jednakowo.

 Co jest tam z tyłu?- spytał Julius. -Ach, nic. Czasami pytam o zdanie swoją potylicę.

 Zabijanie jest jak jazda konna, nie sposób się tego oduczyć.

 Dźwięki są jak pajęczyna, oblane światłem gwiazd i utkane ze szkła.

 Strzeż się słońca, w słońcu tęskni się najbardziej.

 Wszyscy umrzemy. Kiedy? Każdy musi się liczyć z własnym pechem.

 Kiedy Miłość jest
prawdziwa, sprawy same się układają.

 Żeby żyć, kaskaderem trzeba być.

 Gdy się człowiek porządnie i długo wypłacze, na ogół robi mu się lepiej, nawet jeśli okoliczności nie zmieniły się ani na jotę.

 - Francisco, jaki człowiek jest najbardziej zdemoralizowany?
- Ten, który nie ma celu.

 Prawdziwa miłość trwa lata. Rani i trwa mimo bólu.