Rzeczywistość jest tym, co sam stwarzasz.

 - Wie Pan, okropnie smutne te Pana obrazy. - A życie jest wesolutkie, co?

 Młodość jest jak zdrada: nikt się jej nie spodziewa, bo jest absurdalna. Później wszyscy próbują zrozumieć, jak do tego doszło.

 Trudno ocenić piękno świata, kiedy się wątpi w samą jego wartość.

 Miłość nie ma nic wspólnego z nauką.
Nie kocha się za coś, tylko mimo wszystko.

 (...) ludzie mają więcej czasu niż pomysłów na jego spędzenie.

 Urodził się na koniu i umrze na koniu. Może
to nie jest coś, do czego można człowieka wychować - zauważa Malvern. - Jest jednym
z tych wyjątkowych ludzi, którzy potrafią sprawić, że koń zrobi dla niego to, co on zechce, lecz nigdy nie prosi o więcej,
niż zwierzę może z siebie dać.

 Straszliwa samotność znalazła ujście w gorących łzach...

 Ludzie są jak książki. Na początku oceniamy je po okładce, a potem, gdy zaczynamy czytać, zauważamy, że liczy się to, co ukryte jest pomiędzy stronami.

 Czasami pływamy w nieprzelanych łzach
i możemy utonąć, jeśli je w sobie zatrzymamy.

 Wszyscy kiedyś umrzemy.
Tylko jedni wcześniej, drudzy później.
Chodzi o to, żeby to odwlec. Jak najdalej.