A jednak potrzeba mi twoich słów i trzeba twojej pamięci. ...

 Od dziecka wiedziałem, że życie nas okalecza. Każdego z nas. Nie da się tego uniknąć. Ale powoli zaczynam się przekonywać, że możemy zostać uzdrowieni. Że nawzajem się uzdrawiamy.

 Z jakiegoś nieznanego powodu los obdarza nas tym, czego wcale od życia nie pragniemy.

 Każdy z nas jest kruchy niczym szkło, nawet
w najbardziej sprzyjających okolicznościach.

 Tak już jest z marzeniami, życie podcina im skrzydła.

 I ten "ktoś" jest przekonany, że wie lepiej. Wkurzające.

 Trzeba się zdobyć na odwagę, żeby uwierzyć.

 Stałam się trucizną. Wypij mnie i giń.

 Zewnętrzne piękno byłoby puste, gdyby nie piękno serca.

 Pewnie, że na świecie jest dużo zła, ale najbardziej boli to, co najbliżej.

 Wolę się z tobą kłócić, aniołku,
niż śmiać z kimkolwiek innym.