A przecież oboje wyobrażali to sobie inaczej, wyobrażali sobie, że będą inni niż te wszystkie pary, które widywali na weselach i pogrzebach. Zmęczone sobą. Wkurwione. Mające siebie dość. Nie, on miał być jej, a ona miała być jego. Mieli się wygłupiać, mieli kpić z życia. Przecież czuli się ze sobą tak dobrze. Przecież się lubili.
Bo krew na razie jeszcze mi się nie zmęczyła nigdy.
Może gdyby nie ta gra, nie weszłabym tu dzisiaj. Mimo wszystko...W sumie...Warto iść naprzód.
Jeśli kiedykolwiek odzyskam
wzrok, będę z większą uwaga zaglądała
ludziom w oczy, szukając w nich duszy.
Miłość nie jest moralna,
czy niemoralna. Po prosu jest.
A więc to prawda. Istnieje życie po
śmierci. I jest takie samo. Ja to mam pecha.
Nie chcę być z kimś, kto uzupełni moją duszę, chcę kogoś, kto ją otworzy. Chcę mieć wybór.
Kto płaci, ten wymaga, kto ma broń, ten strzela.
Wystarczy sekunda, żeby ktoś zmienił twoje życie tak, że już nigdy nie będzie takie samo. Jedna sekunda.
Nie jestem ładna. Nie jestem
piękna. Jestem promienna niczym słońce.
Żyjemy pod dyktatem pragnień innych ludzi.
