A przecież oboje wyobrażali to sobie inaczej, wyobrażali sobie, że będą inni niż te wszystkie pary, które widywali na weselach i pogrzebach. Zmęczone sobą. Wkurwione. Mające siebie dość. Nie, on miał być jej, a ona miała być jego. Mieli się wygłupiać, mieli kpić z życia. Przecież czuli się ze sobą tak dobrze. Przecież się lubili.
Cóż, czasem dobrzy
ludzie podejmują złe decyzje.
Powiedział, że żal trwa wiecznie, a jeśli nie, to nie jest prawdziwy.
Wspinamy się w góry, bo doliny są pełne cmentarzy.
Spekulacje zawsze są ciekawsze od faktów.
Zastanawiam się, co powinienem
zrobić. Chociaż to niezbyt skomplikowane.
Rzecz sprowadza się do dwóch możliwości.
Zacząć żyć lub zacząć umierać
Gdy na świat przychodzi prawdziwy geniusz, najłatwiej poznać go po tym, że sprzysięgają się przeciwko niemu osły.
Być człowiekiem oznacza mieć wątpliwości i mimo to iść dalej swoją droga.
Dusza nie zna nic bardziej bolesnego niż oddech, który zaczyna się miłością, a kończy żałobą.
Pasujemy do siebie idealnie. Ten związek nie wymagałby od nas żadnego wysiłku - bycie razem byłoby dla nas równie naturalne, co oddychanie.
Kto abstrakcyjnie kocha całą
ludzkość, kocha prawie zawsze samego siebie.
