Gdzieś musi być granica błędów do popełnienia przez jedną osobę.

 Sukces to urzeczywistnienie marzeń młodości.

 Dlaczego tak bardzo boimy się w otwarty sposób mówić o uczuciach? Nie zdradzamy, co nas boli. Nawet przed tymi, których kochamy. A przecież chyba zależy nam na sobie? Zapominamy, że słowa nie służą tylko temu, by ranić. Są po to, by nas jeszcze bardziej do siebie zbliżać. By pomóc rozwiązać konflikty i nieporozumienia. Często zasypiamy przytuleni do niedopowiedzeń. Nie dbamy o to, by rozplątać negatywne emocje. Brak czasu, brak ochoty, brak zrozumienia. Czy to ma sens? Żadnego. 

 Wszyscy leżymy w rynsztoku,
ale niektórzy z nas patrzą w gwiazdy.

 A kto nie doznaje w sobie śmierci, ten i nie doznaje życia.

 Uczucia nie zawsze przychodzą wtedy, gdy jesteśmy na nie gotowi.

 No i koniec (...). Był człowiek, nie ma człowieka...

 Wszyscy pragniemy szczęścia i bardzo
o nie zabiegamy. Ale kiedy już przyjdzie,
zaczynamy rozglądać się trwożnie za rachunkiem,
jaki nam przyjdzie za nie zapłacić.

 -To wojna?-zapytał
-Ależ nie, to nasze życie.

 Da Bóg doczekać dni tych kiedy, wrócimy znów do dawnych wad.

 Człowiek niezadowolony ze swego losu jest kandydatem na alkoholiku lub samobójcę.