W pośpiechu nie docenia się cudów.
Cień jest dowodem na
to, że istnieje światło. Nie
zawsze trzeba się bać cienia.
A wszystko może się zmienić wraz z ostatnim słowem.
Nie ma nic trudniejszego od czekania.
Muszę się z tym oswoić, poczuć, że jesteś
ze mną, nawet jeśli nie ma cię w pobliżu.
Weź los w swoje ręce, bo inaczej on weźmie cię w swoje.
Nie mówił więc nic, ale serce jego łkało jak dziecko, które płacze ze strachu i samotności w mrocznej, pustej komnacie.
Ale wszystko, co można
zbudować, można również zniszczyć.
Widziałam już koty bez uśmiechu – pomyślała Alicja – ale uśmiech bez kota widzę po raz pierwszy w życiu. To doprawdy nadzwyczajne!
Z nami to jak z lasem, Hania.
To i tamto drzewo pada pod siekierą, a tymczasem cały las rośnie i pnie się do góry.
Sami kreujemy własny los
i to, czy będziemy żyć ciekawie, zależy przede wszystkim od nas.
