Na tym polega tragedia. Nie na tym, że jeden człowiek miał odwagę wybrać zło. Ale że miliony nie odważyły się wybrać dobra.
Gwiazdy nigdy nie są na wyciągnięcie ręki.
Są nieskończenie odległe, to oznacza ból, który człowiek odczuwa, spoglądając na nie
w górę. To delikatne rwanie w głębi serca.
Nie pozwól nikomu decydować o twoim
życiu, bo w tedy zostaniesz kimś, kim nie
powinnaś być. Będziesz nikim. Będziesz
człowiekiem na zawsze skłóconym z życiem.
Chciałam być samotną wyspą, ale przeczytałam, że to niemożliwe.
Kiedy ludzie cię kochają, ufają ci.
Ale póki serce bije w piersi, nigdy nie jest się do końca przegranym.
Nasza historia się zakończyła, ale
nasz podróż trwa. Ponieważ zawsze
będziemy żyć na krawędzi, aż do śmierci.
Nawet smutne wspomnienia
są częścią tego, kim jesteśmy.
Samotność we dwoje bywa trudniejsza, niż przebudzenie w pustym łóżku.
Czasami wspominanie dobrych chwil jest najboleśniejsze.
