
To bardzo źle być pomiędzy, gdyż wówczas nie przynależy się ...
To bardzo źle być pomiędzy, gdyż wówczas nie przynależy się nigdzie.
Właśnie wtedy zrozumiałem, że muszę się skupić na tym, co w anegdocie zwanej życiem jest najważniejsze – na sobie.
Zaufanie to cząstka duszy, którą oddajesz komuś w nadziei, że nadal pozostanie Twoja.
Życie jest straszne, ale ja postanowiłem, że jest piękne.
To już byłby koniec tego zasranego świata- powiedział wtedy-gdyby ludzie podróżowali pierwszą klasą, a literatura wagonem bagażowym.
Kto mówi, że niby mam być tym, kim ktoś inny mówi mi żeby być?
Znać swoją drogę - to jedno,
a iść nią - to drugie.
Ave do tej pory nie wiedział,
że ludzkie łzy to z jednej strony
wyraz ogromu cierpienia,
lecz z drugiej także ula.
Razem z łzami wypływa cierpienie,
by zrobić miejsce na nową,
kolejną falę bólu. Inaczej ból przestawałby się w nim mieścić.
Czasami "przepraszam" to za mało.
Mamy swoje marzenia, bo bez nich nie potrafilibyśmy znieść prawdy.
Idź lepiej do łóżka,
bo widzę, że Ci już rozum usnął w głowie