Sami wybieramy. Idziemy na dno albo nie.

 Widać tak już być musi między ludźmi: niechęć i przywiązanie, obcość
i bliskość, żadne z tych uczuć nie trwa
i nie wypełnia całej istoty, jedno nie wiadomo kiedy przechodzi w drugie, wszystkie połowiczne, niecałkowite, niedociągnięte, a jednak razem wziąwszy składa się to wszystko na jakąś całość, która się toczy...Tylko dokąd się toczy
i po co?...

 Czasem bowiem ci, których najmniej podejrzewamy, mogą stanowić dla nas największe zagrożenie.

 Szczęśliwym dowódcą jest, kto potrafi improwizować na polu walki, wyciągając w ten sposób zwycięstwo ze szponów klęski.

 Zdesperowane serce potrafi zwieść rozum.

 Moją strategią towarzyską jest "słuchanie w milczeniu".

 Życie to nie zagadka, do której łatwo znaleźć odpowiedź...

  Przez kilka kolejnych dni odkrywam, dlaczego za symbol miłości uznaje się serce. Naukowo rzecz biorąc, kocha się przecież mózgiem.
A jednak nikt nie rysuje pofalowanych półkul mózgowych, gdy jest zakochany. Teraz wiem dlaczego. Bo gdy się cierpi z miłości, naprawdę boli w klatce piersiowej.
To jest prawdziwy, fizyczny ból.
Albo może raczej okropny ciężar.

 Głupi mężczyźni to jedyni, jakich warto znać.

 Śmiech jest dla życia, jak studnia na pustyni.

 Naiwna wiara dziecka, że gdy się zamknie oczy, to wcale nie jest ciemno.