Sami wybieramy. Idziemy na dno albo nie.

 Zazdrość mi nie pasowała, gniotła w szyję jak za ciasny kołnierzyk.

 Życie to pociąg, który nie przystaje na żadnej stacji. Albo wsiada się w biegu, albo się patrzy, jak przejeżdża obok, a nie ma większej tragedii jak stacja widmo.

 Czy chodzi o to, czego naucza nauczyciel? Czy też o to, co pojmuje uczeń?

 Ileż niedoli mogą zawierać takie dwie małe plamki, tak małe, że można je zakryć kciukiem, oczy ludzkie.

 Pułapką jest sądzić, że ma się prawo do szczęścia.

 Nie masz numerka w systemie - nie ma cię na świecie...

 Uległ emocjom tak szybko, jakby zmagał się z nimi przez całe przedpołudnie.

 Zmiana zawsze wywołuje niepokój.

 Mówią, że czas leczy rany, ale to nie oznacza, że znika przyczyna smutku.
A u mnie rana jest codziennie świeższa.

 Bez przerwy pić też się nie da, więc się dokształcam.