Z własnego piekła nie można nigdzie uciec.

 Od dwóch tysięcy lat wiadomo, że mieć oczy- nie znaczy widzieć.

 W kalendarzu wszystkie dni wyglądają tak samo, ale nie są jednakowo ważne.

 Ludzie nie umieją myśleć, Castor. Jedynie myślą, że myślą.

 Cały świat jest straszliwie przepełniony wspomnieniami tej, która istniała i którą stracił.

 ...ale dobrzy ludzie są silni;
jakże często pomagają
życzliwym słowem i czynem,
a nade wszystko - sercem.

 W chwili, kiedy zastanawiasz się czy kogoś kochasz, przestałeś go już kochać na zawsze.

 Życia nie mierzy się w godzinach i minutach. Liczy się nie ilość, lecz jakość.

 Rzeczywistość jest tak pozbawiona nadziei, że dwakroć cenniejsza jest dla mnie wyobraźnia.

 Świat zewnętrzny to skorupa człowieka – ja jestem swoim niebem i swoim piekłem.

 Jakże byłoby miło móc edytować historię własnego ciała.