(...) słowa mogą ranić mocniej niż nóż.

 Cudzy niewolnik, cudzy problem

 Opłakuje coś, czego nigdy nie miałam.
Co za absurd. Rozpacz z powodu przeklętych nadziei, przeklętych marzeń i oczekiwań.

 Jesteś całym dobrem i niewinnością tego świata.

 Człowiek jest tyle wart, ile jest w stanie kochać.

 Wiesz... gdy się jest bardzo

smutnym, lubi się zachody słońca...

 Choćby droga najdłuższa, a też swój koniec znajdzie.

 Wszystkiego się w życiu spodziewałam, ale
tego, że będę stara, to nigdy.

 Nie będę się dobrze bawić na balu, wiedząc, że ty w tym czasie siedzisz w domu, oglądasz filmy, obżerasz się lodami i robisz się coraz grubsza.

 Tego dnia uświadomił sobie podstawową prawdę: inni nie mogą cię usidlić, usidlić może cię tylko własny strach. Sprzeciwisz się, to wygrasz.

 Ciasne więzienne mury nie stanowią żadnych granic dla skrzydeł naszej wyobraźni.