Miłość jest dziwna. Ma w sobie coś z narkotycznego uzależnienia.

 Słyszałem wiele takich tekstów przez całe życie typu:  - Człowiek się uczy na błędach.  - Co nie zabije to wzmocni.  - Podróże kształcą.  To wszystko nieprawda. Nie podpisałbym się pod tym i moim dzieciom bym tego nie powiedział. Jestem psychologiem od 25 lat i znam ludzi, którzy potrafią 10 lat walić głową w ścianę. I ciągle są zdziwieni, że ich głowa boli a ściana stoi. Także człowiek się uczy na błędach wtedy kiedy wie, że je popełnia. Podróże kształcą? Tak, ale tylko wykształconych ludzi. Ludzie jadą do Egiptu, stoją pod piramidami i mówią: Patrz jaka niska, wyższa się wydawała. I to jest koniec refleksji na temat trzech tysięcy lat historii. Jadą do Meksyku i na pytanie "Jak było?" mówią: Meksyk jak Meksyk ciepło było. [...] No i co nie zabije to wzmocni, to nieprawda. Co nie zabije to, nie zabije, wcale nie musi wzmacniać. Potrafi sponiewierać i zostać na całe życie.

 Czym zatem była noc? Czym ona była konkretnie?

 Prawdy największe są też banalne.

 (...) czas zawsze odbiera pamięć swoim świadkom.

 Czy możesz zranić kogoś, kto nic nie czuje?

 Ludzie widzą tylko to, co chcą widzieć.

 Nie jestem fatamorganą, nie jestem złudzeniem, jestem rzeczywistością.

 Strasznie przejmuję się tym, że się nie przejmuje niczym.

 Ktoś kto czeka na coś wyjątkowego nigdy nie czeka długo.

 Dzisiaj jestem szczęśliwa. A o jutro będę się martwiła jutro.