Człowiek potrzebuje powietrza, tylko powietrza i jedynie powietrza.

 Żyjemy, aby walczyć jeszcze jeden dzień.

 Dzisiaj jestem szczęśliwa. A o jutro będę się martwiła jutro.

 Poezja wnosi ogromne piękno do życia, ale także i wielki smutek.

 Może i jestem posłańcem niebios, ale nie jestem doskonały.

 Musimy dążyć do ideału, choćbyśmy nigdy nie mieli go dosięgnąć.

 Życie jest jak morze - nie widzisz dna.

 Ale pamiętaj, że czasem ludzie, których nękasz, stają się silniejsi, niżbyś chciała.

 Żyjemy w sieci; nie wyprujesz z niej nitek, ani nie wszyjesz nowych.

 Duchy rzadko pojawiają się komuś, kto w nie nie wierzy, a jeśli już to robią, to rzadko są dostrzegane.

 I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.