Być może każdy ma swoje prywatne niebo. Albo piekło – ...

 zawsze była osobą niepraktyczną, bujającą w obłokach, rozleniwioną i zaczytaną

 Twoje usta nawet świętego sprowadziłyby na złą drogę.

 -Wyrzucił mnie.
- Ściślej rzecz biorąc,
razem z drzwiami.

 Przeszłość jest niby krajobraz –
zaciera się, w miarę jak się oddalamy.

 – Jolu, zdejm kapelusz. Będziemy uprawiać miłość francuską!
– Jurku, spokój się!

 Całkiem możliwe, że wyśmieją moje prace - ale to nie szkodzi, bo mnie się one podobają. Niech się pośmieją, pomruczą i poszepczą, niech się krzywią z niesmakiem albo niech ziewają z nudów, jeśli mają takie życzenie; jak już skończą, wrócę do domu i będę malował dalej.
A co zrobię, kiedy moje obrazy się im spodobają? To samo.

 Starzeję się, przedwcześnie jak
winogrono zmieniające się w rodzynek na przyspieszonym filmie.

 Być niedocenioną to świetna rzecz.

 Niektórych rzeczy nie da się wymazać z psychiki, choćby człowiek bardzo się starał.

 Kiedy ratujesz jedno życie, ratujesz cały świat.