Bądź odważny, gdy rozum zawodzi, bądź odważny w ostatecznym rachunku ...

 Ludzie boją się tego, czego nie rozumieją.

 I to już wszystko, i jeszcze tylko ja i mój niepokój, i noc.

 Nie burzy się czegoś, co pragnie się mieć w przyszłości.

 Gdzie się pali książki, dojdzie w końcu do palenia ludzi.

 Wiesz, takie chwile są jak srebrne okruchy szczęścia. Trzeba je skrzętnie zbierać i cieszyć się, że w ogóle są.

 Noszę ją na wewnętrznej stronie powiek.

 Wszystko, co mówimy to bajka. Ale nigdy tylko bajka.

 Skoro masz złamane serce, to znaczy, że się starałaś.

 Sprawia mi przyjemność myśl, że może w nocy umarłem i że to właśnie jest śmierć – stan wszechogarniającego spokoju.

 Przedwcześnie pozbawiona złudzeń, rzygam na sztuczność uczuć.