Są góry, przez które trzeba przejść; inaczej droga się urywa.

 Gramy komedię życia, ale jesteśmy bardziej martwi niż żywi.

 Na zawsze ponosisz odpowiedzialność za to, co oswoiłeś.

 Opłacz to, wykrzycz to, a później weź się w garść, stań na nogi i zacznij żyć. Możesz żyć tak szczęśliwie, że głowa mała.

 Śmierć to ostateczne więzienie i tam właśnie zmierzasz.

 Rozpaczać po rozłące z ukochaną jest rzeczą dopuszczalną, a nawet godną.

 Przeciwieństwa przyciągają się, to prawda, ale tylko na początku.
Prawdziwe problemy wyłaniają się dopiero później.

 To, co działa najlepiej,
co najsilniej popycha ludzi
do wysiłku, to najzwyklejsze
i najprostsze dążenie do pieniędzy.

 Trudno wiedzieć wszystko o najbliższych, nawet tych, których najbardziej kochasz.

 Dobre intencje są wspaniałe, ale nie zmieniają faktów.

 "Pamiętam jej uśmiech (...) nieskazitelny, jak ciało jej gładkie i ciarki na skórze po zimnej kąpieli, jak dreszcz podniecenia, gdy ukradkiem me wargi przywierały do jej szyi..."