[…] wszystkim wyzwaniom można podołać, mówiąc prawdę, niezależnie od wyniku.

 Bo przecież szczęście bądź nieszczęście człowiek nosi w samym sobie.

 Zakochany człowiek staje się samolubny i zaślepiony.

 Bo gdybym ja nim nie umiała rządzić, on zacząłby rządzić mną. Muszę być mocna, bo jestem bardzo słaba: zanadto go kocham, więc byłoby po mnie, gdyby się o tym dowiedział.

 Nie można kogoś nienawidzić, jeśli się go najpierw nie kochało.

 Bóg karze nas za brak wyobraźni.

 Przyjdź i przypomnij mi, że jeszcze żyję.

 Nikt nie może tknąć serca wiedźmy.

 Cenię ludzi, o których z góry wiem, że nie dadzą się łatwo odgadnąć, jeśli w ogóle.

 Odważny nigdy się nie poddaje.

 Lubię myśleć o życiu jak o nieskończonej układance z tak niezwykłą liczbą elementów, że bez względu na to, ile z nich uda nam się do siebie dopasować, obraz i tak pozostaje niedokończony.