[…] wszystkim wyzwaniom można podołać, mówiąc prawdę, niezależnie od wyniku.

 Myślę, że małe dziewczynki są o wiele sprytniejsze od małych chłopców.

 To, co jest prawdziwe nie potrzebuje rozgłosu.

 Być aktorem? Nie! Być rolą!

 W obliczu śmierci
nie ma sprytnych,
nie ma odważnych.
Straszy brak uzyskania drugiej szansy!

 Chyba każdy ma chwile, że się po cichu żegna i prosi Boga, żeby życia nie przegrać.

 Najlepszy jest taki rząd, który w ogóle nie rządzi.

 To nieludzkie miejsce czyni z ludzi potwory.

 W tym pokoju ciągle sama. W tym pokoju tylko ja. Chciałabym by był ktoś tu. Niestety jestem jak zwykle tylko ja.

 Świadomość śmierci pobudza do życia.

 Zakończenie to najlepsza część każdej historii.