[…] wszystkim wyzwaniom można podołać, mówiąc prawdę, niezależnie od wyniku.

 Dawno, dawno temu,
anioł i diablica
zakochali się w sobie.

Nie skończyło się to dobrze.

 Nikt nie ma obowiązku
kochania drugiego człowieka.
Na miłość trzeba sobie zasłużyć.

 Wciąż ściskała książkę. Desperacko chwytała się słów, które ocaliły jej życie.

 Czasem głupota jest gorsza od złej woli.

 Wystarczy otworzyć serce, aby mieć całą miłość, jakiej potrzebujesz.

 Gdy moje dzieci były małe, mieliśmy pewną zabawę.
Dałem każdemu patyk. Jeden dla każdego.
I mówiłem "złamcie je". Oni to robili, to było łatwe.
Wtedy mówiłem: "Złączcie patyki razem i spróbujcie je złamać".
Nie potrafili. Wtedy mówiłem: "To jest właśnie rodzina"

 Zawsze najbardziej pragnie się tego, czego nie można mieć.

 Zabawne, że prawie zawsze mamy czas, by wciąż i wciąż poprawiać swoje błędy.

 Słuchając jego słów, pomyślałem, że jedyne, co mogłoby mi dać zadowolenie, to gdybym podpalił cały świat i spłonął razem z nim.

 Nie jesteście pięknymi i niepowtarzalnymi płatkami śniegu. Jesteście, tak jak wszyscy inni, gnijącą materią organiczną, każdy z nas jest cząstką tej samej kupy nawozu.