Metaforyczny ciężar spadł mu z alegorycznego serca.

 Stare grzechy mają długie cienie.

 Dobro czy zło jako takie są równie rzadkie, jak czysta czerń czy biel w przyrodzie.

 Wszystko zaczyna wyglądać inaczej, zupełnie jakbym wyszedł z jaskini Platona. Jest jasno i trochę kłuje - światło w oczy, a świat w serce.

 Wykrzyczał mi w twarz moje błędy, nie wiedząc, że on był moim największym.

 Czyż nie jest to przywarą raczej wrodzoną wszystkim ludziom, którzy pospolicie lubią mówić i zdania swoje dawać o tym, co najmniej rozumieją?

 Po dziewiąte:
Życie jest nic niewarte
Po dziesiąte:
Może jest wiersza warte?

 Pomyśl czasem tylko o sobie; egoizm to klucz do szczęścia.

 Ludzie nie lubią jedynie tych łgarzy, co kłamią lepiej od nich.

 Co mi tam czas! Bywa, że i cały miesiąc odda się chętnie za pół rubla, a innym razem za żadne skarby nie sprzedałoby się nawet pół godzinki.

 Czego nie można zmienić, to trzeba polubić.