Metaforyczny ciężar spadł mu z alegorycznego serca.

 Bo są tacy, którzy kochają być w rozpaczy.

 Jeżeli nie jesteś pewien, zakładaj najgorszy scenariusz.

 Ale to już los wszelkiej dialektyki - kto wojuje pojęciami, od pojęć ginie.

 Ból jest jak tkanina. Im silniejszy tym cenniejszy.

 Kiedy ciało jest smutne, serce powoli umiera.

 Pamiętajmy o logice. Tam, gdzie jej brak, należy doszukiwać się podstępu.

 Słońce stanęło w zenicie: Oglądam się na przebytą drogę: to ma być moje życie? Patrzeć się na to nie mogę!

 Im większa przyjemność,
tym wyższą cenę trzeba
później zapłacić.

 A potem znów powiem Ci, że możesz mi ufać. I to nie jest tak, że już nie lubię Cię słuchać.

 Nie ma na świecie uczucia bardziej desperackiego niż miłość rodziców.