Ludzie nie umieją myśleć, Castor. Jedynie myślą, że myślą.

 Zakłada się, że miejsca, w których żyjemy, w końcu upodabniają się do nas.

 Odwróciłam się od okna i nie patrzyłam już wstecz.

 (...) nikt nie potrafi być w pełni obiektywny, gdy chodzi o rzeczy ważne.

 Lepiej bez celu iść naprzód,
niż bez celu stać w miejscu.
A z pewnością o niebo lepiej,
niż bez celu się cofać.

 Ty wiesz, że najlepszym, czego można oczekiwać, jest uniknięcie najgorszego.

 Są jakieś granice bólu, który można wytrzymać.

 Przekonanie o własnej wyższości stanowi niezłą ochronę przed rzeczywistością.

 Poznawanie siebie , to zadanie na całe życie.

 Twierdził, że ręka Boga widoczna jest w otaczającym nas porządku natury.

 Problem w tym, Isabelle, że Twoja pomoc przynosi śmierć innym ludziom. Tak więc... dzięki, ale nie.