
Jej twarz miała urodę łopaty do odgarniania śniegu.
Jej twarz miała urodę łopaty do odgarniania śniegu.
Czuję się mniej więcej tak, jak ktoś, kto bujał w obłokach i nagle spadł.
Czasem, gdy dobrze się kogoś zna, jedno spojrzenie, uniesienie brwi czy zaciśnięcie warg mówi więcej niż całe godziny gadania.
Ludzie zawsze starają się pomóc innym po to, by poczuć się lepsi.
Człowiek bez boga jest jak ryba bez roweru.
Opłacz i zachowaj w pamięci.
Ale żyj tu i teraz.
Anioły czasem przebierają się za ludzi i schodzą na ziemię.
Nie buduj domu na piasku.
Nie zawsze będzie tak źle jak teraz.
Czyż można złożyć na ołtarzu miłości cenniejszy dar niż własne sumienie?
W świecie pełnym ludzi człowiek może czuć się ogromnie samotny.