Inteligencja ma wiele odcieni, lecz gniew jest zawsze takiego samego ...
Inteligencja ma wiele odcieni, lecz gniew jest zawsze takiego samego koloru.
Ale co to znaczy: kochał? Czyż kocha się tego, komu się siebie wzbrania, czy też tego, komu się siebie oddaje?
Na mnie się nie złości, mnie się wielbi!
I choć naprawdę nigdy ze sobą nie rozmawiali, zawsze dokładnie wiedziała, co on by powiedział.
A uciekać nie było gdzie.Kontynent się skończył.
Ale zbyt dużo miłości jest trucizną, zwłaszcza kiedy ta miłość jest nieodwzajemniona.
Miłość to słabość, która raz od wielkiego dzwonu triumfuje nad siłą.
Złość, żal i zazdrość nie zmienią innych, zmienią ciebie.
Lepiej zginąć własną drogą,
niż ocalić się, idąc cudzą.
Nie rozumiem, jak to się dzieje, że wszystko się tak gwałtownie zmienia, że kolejne warstwy naszego życia grzęzną pod następnymi. Nie wiem, ile tak można wytrzymać. Kiedyś pewnie wszyscy wybuchniemy.
Są tacy, którzy uciekają od cierpienia miłości. Kochali, zawiedli się i nie chcą już nikogo kochać, nikomu służyć, nikomu pomagać.
Taka samotność jest straszna, bo człowiek
uciekając od miłości, ucieka od samego życia.
Zamyka się w sobie.