Trzeba mężnie przyjmować porażki i nie rezygnować, nie upadać na duchu, przeciwnie, powinny one być bodźcem do dalszych walk.
Pewne rzeczy dzieją się niezależnie od nas.
Powieść kończy się wtedy, kiedy pisarz nie wie, co będzie dalej.
Tylko to, co stracone pozostaje wieczne.
Gdy szloch przeszedł w pochlipywanie, przywołała chusteczkę i wcisnęła mu w dłoń. Zrobiłaby dla Sadiego wiele, ale prędzej szlag ją trafi, niż wytrze mu nos.
Nigdy nie myśl o przyszłości. Ona i tak przyjdzie.
I tak właśnie ci, którzy oświecają nas, sami są ślepcami.
Nauczyłeś mnie, że można żyć dalej bez względu na rozpacz i żal.
Strach jest wytworem wyobraźni. To kara, cena, jaką płaci się za wyobraźnię.
Trzymaj język na uwięzi, bo może cię zgubić.
