Ponieważ nie mam nic, wszystko należy do mnie.

 Moją strategią towarzyską jest "słuchanie w milczeniu".

 Czy wszyscy umierający ludzie czują się tak, jakby nigdy nie żyli?

 Potrzebowała Cię każda komórka mojego ciała.

 Wreszcie nabrałeś rozumu. Wiedziałam, że tak będzie. Ostatecznie jesteś ze mną spokrewniony.

 Zawsze bałem się ciemności, mroku, który nie ma końca, czasu,
który nie ma końca w ciemności, tego, co w niej jest, porusza się,
widzi mnie i obserwuje, mimo że ja nic nie widzę, nie wiem,
przed czym uciekać i dokąd.

 Dom jest tam, gdzie jeśli wrócisz, muszą cie wpuścić.

 A może nie trzeba mówić? Może trzeba coś zrobić?

 Potęga współczucia jest wielka.

 ...ta nieszczęśliwa miłość tłumiła nieco uczucia, które kipiały w jej duszy.

 Byś zupełnie był mądry, wiek ci nie wystarczy.