Nie podchodźcie do życia zbyt poważnie. Dajcie mu w pysk, ...

 Wiesz, co jest najgorsze, gdy żyje się w kłamstwie? To, że jeśli chcesz omamić innych, musisz uwierzyć w nie sama.

 
W czasie wojny bardzo trudno jest zachować coś osobistego.

 Fajnie, że cię poznałam, ale czas nie kutas, nie stoi, czas lecieć.

 Decyzja oswojenia niesie
w sobie ryzyko łez.

 Gdy grozi niebezpieczeństwo, nie ma większego grzechu niż zaniechanie.

 Czy powinienem poślubić W.? Nie, dopóki nie powie mi pozostałych liter swojego imienia.

 Najgorzej, kiedy sama nie wiesz co czujesz.

 Taki to kraj- mruczał- jedyne co umieją, to buntować się co kilka lat i brzęczeć łańcuchami.

 Czy może być coś gorszego niż poczucie, że ubywa ci inteligencji, a przybywa kilogramów?

 Czuję, że powinienem cię kochać.