Byłem pewien, iż Bóg nas oszukał.

 Uśmiechnął się drwiąco. Modelowy uśmiech drania.

 
Jaka praca, taka płaca.

 Wyobraźni miał tyle, że nie potrafił nawet podtrzymać rozmowy.

 Księżyc i gwiazdy. Właśnie to ci ofiaruję, Meg.

 Są w życiu spotkania nieuniknione.

 Czyjeś uczucie, ofiarowane tak po prostu, zawsze jest trudne do zrozumienia.

 Kontrakty mają to do siebie, że zawsze można je zerwać.

 Głupi, kto smutki prowiantuje, zamiast je o głodzie trzymać, żeby bestie zdechły jako najprędzej!

 Miłość kpi sobie z rozsądku. I w tym jej urok i piękno.

 A teraz, już prawie o północy pierwszego dnia, wciąż nie śpię, łamiąc swoje postanowienie, żeby kłaść się wcześnie - opóźniam sen, żeby odsunąć nieuniknione nadejście jutrzejszego ranka. Jeszcze jedna próba ucieczki.