Myślę, że słowa nie docierają do ludzi. Może w ogólne ...

 Aby dowiedzieć się,
co ludzie naprawdę myślą,

trzeba zwrócić większą uwagę
na to, co robią, niż na to, co mówią.

 Ja jednak lękam się siebie i lękam się także o Ciebie. Długo przedtem lękałam się Ciebie lękając si ę przy tym o siebie...

 Każdy z nas ma dwoistą naturę: dobrą i złą, nosi w sobie łagodność i gniew, spokój i nerwowość, wiarę i jej brak, i tylko od nas zależy, którą z tych natur, które z naszych przyzwyczajeń dopuścimy do głosu. Wiem teraz, że ten, kto wybierze i zna swoją drogę jak ja i Daniela, a całą resztę pozostawia własnemu biegowi, staje się znowu jak dziecko – beztroski i roześmiany, mimo że siły gasną i słońce chyli się ku zachodowi…

 Nie ma spotkań przypadkowych. Każde czegoś uczy.

 Współczucie to dostrzeżenie bólu i zaoferowanie zrozumienia.

 Chcesz rozśmieszyć Boga, opowiedz mu o swoich planach.

 Nikt z nas nie zmienia się z czasem, lecz jedynie dociera bliższej istoty swojej natury.

 Jeśli życie sprawia, że nie możesz ustać, uklęknij.

 To jest moralny przymus do niemoralności.

 Tracisz się, a mówisz, że trwalisz.